benim haller

Kemal  ile okumayı boşlamıştım buaralar yeni kitaplar aldım ve alıyorum. Tekrar okuma alışkanlığımız dönmeli. Kemale kitap okumamın farkını okumayanları görünce anlıyorum. aslında çoğu zaman sabredemez filanda yine de çabalarım boşuna değil, bunu hissediyorum. Dün kütüphaneden bu kitabı aldık ve çok sevdik. Serinin diğer kitaplarını da almayı düşünüyorum. Bu aralar Kemal ile davranış / duygu eğitimi veren kitaplar üzerine yoğunlaştım. Sabırsızlığı güzel vurgulamış ,anlatımı güzel fakat sonucu üzerinde fazla durmamış bence. Olsun yine de eğlenceli , çok açık mesaj veren kitapları Kemal 'de ben de sevmiyoruz.  Mesela bu mesajı çok açık veren sevmediğimiz bir kitap oldu. Mikado çoçuk yayınlarını sevdiğim için incelemeden sipariş ettim fakat sevmedim. Zaten 7-8 yaş için uygun. Bu günlerin favori oyunu bu . Gerçi tam anlamıyla kurallara uyarak oynamıyor ama kurallara uymaya zorlayınca sıkılıp bırakacak diye göz yumuyorum. Tabi haliyle benden başkasıyla oynamıyor böyle

Eylül tatilde 2 diş daha çıkardı oldu 8... Döndüğümüzden beri (3 gündür) geceleri çok kalkıyor. Uyku saatlerimiz de değişti. Sanırım 1 yaşına girerken günde tek uykuya düşmeye başlıyoruz. Zaten yaz ayında böyle bir düzenin daha iyi olacağını düşünüyorum. Aynı anda uyumalılar ki yüzme - banyo - yemek seansları sorun olmasın. Sallanarak uyumayı da reddediyor. Dejavu yaşıyorum sanki ben niye çocuklarımı emzik ve sallayarak uyumaya alıştıramıyorum acaba? Geniş bir yatakta döne döne uyumak istiyor. Evde tamam da dışarıda büyük sorun. Yine pusette , hamakta uyuyan bir çocuğum olamadı... Kemal yaramaz ve hırçın bu günlerde. Birde ölümü duymuş onu soruyor habire. Benimde dedem ölecek mi, bende ölecek miyim gibi... Ne desem bilemiyorum okul uzmanına danışsam iyi olur ama onunda işi başından aşkınmış gibi , beni geçiştirir gibi geliyor. Mehmet ile evde çok çaldığımız şarkıları bile duymaya tahammülü yok, özlem o derece. İşte çok çaresiz zamanlar bunlar. Hayatımızın en zor dönemleri böyle zam

Özellikle bahar aylarında Ege güzeldir ama Kazdağları apayrı bir güzel. Yeşilin her tonu, bir yanda çam bir yanda zeytin ağaçları, fonda cıvıl cıvıl kuş sesleri.İşte Güre Ege'nin cennet köşelerden biri. Deniz kıyısında birkaç uyduruk işletme olsa da asıl Güre Kazdağları'nın eteğindeki bir köydür. Sabahları otelden Güre köyüne doğru yürüyüş yaparken hangi tarafa bakacağına şaşırıyorum. İnsan bize rağmen ülkemizde hala böyle yerlerin kaldığına sevinsin mi üzülsün mü bilemiyor. Şuan bile muhteşem seviniyorum , ama bir sürü gereksiz inşaat yapılmış ve yapılmaya devam ediyor üzülüyorum. Türkiye bize rağmen çok güzel hala...Yukarıdaki resimler Güre köyüne ait,ama güzelliğini anlatmakta yetersiz. Yürüyüş sırasında telefonla çekilmiş alelade görüntüler. Benim kaldığım yer oralarda herkesin bildiği bir termal tatil köyü. Hani şu sahiplerinin sattıkça sattıkları ,sattıkça zeytinleri kesip kesip yenisini yaptıkları,bir türlü doyamadıkları devremülklerden. Evet bunlar beni öfkelen

Bazı akşamlar ikisini birlikte uyutmam gerekiyor. Eylül'ü ayağımda ninni söyleyerek( daha çok kızgın kızgın hımm hımm hımm, şişttt şiştttt şiştttt şeklinde) , Kemal yanıma uzanmış kolumu seviyor böyle böyle uyutuyorum. Eğer başarılı olursam çok ama çok mutlu oluyorum. Hayatımda mahrum olduğum çok sey var ama çok mutluyum bu her şeye değer gibi geliyor. Bu iş tamamen genlerimize işlenmiş türünü devam ettirme güdüsü, yoksa akla mantığa yatkın hiçbir yeri yok. Ama çok seviliyorlar işte içinden gelen bir dürtüyle eziyete razı oluyor insan. Çok seviyorum onları çok...