Bu Aralar - 14.02.2019
Yılbaşından önce alıp özenle başladığım ajandamı evde bulamıyorum, çok gıcık. Sadece mutlu anlarıma yazarak pozitif bakış alıştırmaları yapıyordum halbuki...Senenin başında sene için aldığım en büyük karar tırtladı iyi mi? Kilolarım aldı başını gidiyor, ilk kez vücudumu bu denli beğenmiyorum. Birşey yapmalı ama ne, yine bir bekleme miskinliğine girdim. Mehmet gitsin veririm miskinliği ile olduğum halden mutsuzum huzurluğu birleşti.... Karı koca olmaktan daha zoru ebeveyn olmak. Çocuklar hakkında ortak karar varabilmek, aynı fikirde olmak. Bence bu imkansız, durum şöyle gelişiyor. Ya birisi salıyor tüm kararları öteki veriyor. Ya da sürekli mücadele,sinir,stres... Mehmet'e en çok kendi gerginliğini çocuklardan çıkardığında öfkeleniyorum. Belki bende yapıyorum bunu ama o derece şiddetli olmuyor. Onun gergin olduğunu görüyorum, müdahale etmeme izin vermiyor ve sonunda mutlaka patlama çocuklardan birine oluyor. Ben de bu arada sürekli dudaklarımı ısırır halde olu