Eylül odasında mırıl mırıl konuşup video çekiyor, ben de burada yazıyorum ve anlatıyorum. İkimiz aynı ihtiyacımızı farklı yönlerden gideriyoruz. Tezgahta kahvaltı bulaşıkları bekliyor, saat 4'e geliyor. Çünkü kahvaltı neredeyse 1'e kaldı bugün. Bir iş 10 dk'da kısa sürecekse hemen yapmalının açık kanıtı. Ama çay eskisin istemedim ve sonra okumalar ve sonra yazmalar, işte şimdiye ulaştık.
10 dk çayı eskitmek daha iyi fikirmiş. Kulaklığı takınca toplamalara doymuyorum ben, tezgahtan girer balkona geçerim çünkü onunla uğraşmayı da seviyorum. Ev tipi terapi...
Kahvaltının geçe kalmasının sebebi sabah yapılacaklar listesini uzun tutmam, yoga, meditasyon,sabah sayfaları derken böyle işte. Zamanlamaya revizyon lazım biraz...
Benim iştahım yokken yemek bulmak iyice zor, zira canım yazın sadece meze karpuz çekiyor fakat çocuklar yer mi? Mezeye ve salataya bir önce alışsalar çok rahat edeceğim, Eylül daha çok seviyor Kemal'de alışır zamanla.
Yoğunlukta gelen evde oturmak isteği taş çatlasa beş günde uçup gidiyor. Ay sonu çıkacağımız seyahati sabırsızlıkla bekliyorum. Ne kadar evde oturursam o derece alışveriş çekiyor canım, Eric Fromm'un dediği gibi yaşamamazlık ölü şeyleri getirir beraberinde, eşya stoklama , biriktirme eylemleri. Bunlar dönem dönem içinden geçtiğim döngüler, tecrübeliyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder