Kayboldum

Acıklı şeyler söylese de ifade hep umut verici,tonton

Çok yanıyorum galiba , etrafımdakilerin yakınmalarımdan yakındığını sık duyar oldum. Sürekli ağlak teyzelere döndüm, oysa eğlenceliydim bir zamanlar. En sevmediğim kişilerdir ağlaklar, kendimi ne ediyim ben şimdi.

Olay şu ki ağlandığım kişilerden bir yardım alamayacağımı bildiğim halde, sadece rahatlamak için şikayet ediyorum. Oysa bir zamanlar kan kusar kızılcık der, kuyruğu dik tutardım.

Noldu peki? Kendime gerçekçi çözümler bulamıyorum, çünkü çözümlerim hep başkasından yardım almaya dayanıyor, hal böyle olunca kimseye yük olmayayım diye mızmız şikayet eder oldum.

Peki çözüm, biraz daha kendime dönmeliyim. Sabır ile Eylül'ün okul zamanına gelmesini beklemeliyim ki boş günlerimi kendime ayırabileyim, spor beni gerçekten iyi hissediyor ve uzaklaştım bundan. Sabah yarım saat erken kalkarak spor yapmak iyi fikir olabilir.

Bağırmayan anne baba kitabında ne diyordu kendine dön, dönüş yolunu bulabilirsem bunu yapmalı, ama önce biri içimdeki başaramadın diyen sesi sustursun lütfen....