Selimiye - Marmaris

        Bu yıl ki çocuksuz tatili Mehmet'in doğum günü şerefine Eylül'de yaptık. Neresi neesi derken Bozcaada nostaljisi mi?İstanbul'mu  derken çok merak ettiğim Selimiye'de karar kıldık. Çünkü Sığ liman glamping gibi bir yer buldu Mehmet ve bana gönderdiği gibi aşık oldum. Çocuksuz tatillerde en çok çocukla buraya gidilmez, 2 günlüğüne şu yapılmaz tarzı tatilleri seviyoruz. Böylece iyi ki onları getirmedik, zati burayı sevmezlerdi diyerek rahatlatıyoruz vicdanımızı:)

         9.10 Perşembe 9 gibi yola çıkarak gece 2'de kamptaydık. Manzaranın güzelliğinden gözlerimiz kamaşmış bir halde şenzongda yıldızlar altında biraz dinlenip çadırımıza geçtik. Sabah keçi horoz sesleriyle yine muhteşem bir manzaraya uyandık. Karşıda yazı kavuran korkunç felaketin izlerini görsek te geriye hala muhteşem güzellikler kalmış. Sığ liman , etrafı çamlarla çevrili bir koy. Manzara, deniz mükemmel. Selimiye içerisinde , koyun bir bölümü bizim kamp bir bölümü halk plajı. Kahvaltımızı ettikten sonra kano kiralayıp yan koya gittik, ayrıca orman içinden de yol var yan koya.

        Akşam Söğüt'teki Ahtapotçu Mehmet'e ahtapot meze keyfine gittik. Hem de yarım adayı görelim istedik. Hem yol hem Söğüt etkileyici güzellikte fakat yolları zor, her gittiğim yere buraya yerleşsek mi gözüyle baktığım için buraya yerleşilemez sonucuna vardım. Buralar yatlar için uygun.

        Ahtapot ciddi güzel , öncesinde rezervasyon gerekli , genel olarak buralarda fiyatlar yüksek. Dönüşte                Bozburun'a uğrayıp marinasında yürüyüş, bir tatlı molası verdik. Burada büyük bir marina olması sebebiyle daha turistik geldi bana, daha çok kafe pansiyon çarptı gözüme. Buradaki hayatın ahesteliğine bayıldım yine...

         2. akşam Selimiye'de Lipsos'ta yedik yemeği. Ahtapot değil ama mezeleri burada daha çok sevdik. Selimiye'de keza bolca pansiyon, kafe,resturant var. Minik bir koya sıkıştırılmış tatil beldesi. Buraya yerleşilir mi? Bence evet:)

         Orhaniye ve Merkeze uğramadan Marmaris tatilini tamamladık. Tadı damağımızda kaldı, 2022 yazında görüşmek dileğiyle ayrıldık. 

         Dönüş hüsran, niye oraları bırakıp buralara geldim, ne var buraya bizi bağlayan soruları uzun süre bizi meşgul etti, şehri kabullenmem oldukça uzun sürdü.