Sabah güne yoga ile başlamadım ama güzel giyinip süslendim. Bu da sabah neşemde az şey sayılmaz. Geçenlerde "Başkalarının Çocukları" filmini izledim. Oradaki karekter öyle hoş giyiniyordu ki beni heveslendirdi, iki gündür ben de dikkat ediyorum. Filmi de çok sevdim.
Ben çıkarken Bedia geldi, onun neşesi de bulaştı biraz. Seviyorum Bedia'yı, tüm neşeli insanları sevdiğim gibi. Umarım bu sefer birlikteliğimiz uzun sürer. Ben işe giderken birinin evdeki işleri halledecek olması ne büyük lüks. Çok şükür buna sahip olabildiğim için.
Bugün yine programım yoğun, sene sonları hep böyle. Minik bir kasabada yaşasam trafik ve avm'leri özler miyim? Şu an hepsinden bıktım. Buna da şükür ne diyelim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder