Bu Aralar - 24.09.2018

Bu aralar Mehmet'le ebeveynlik üzerine çok düşünüp,çok konuştuğumuz bir dönem.
Bazı can sıkıcı olaylar yaşadık ki bence çok güzel kararlara sebep oldu. Yine bu aralar anneliği doya doya yaşadığım, ileri de bu anları bu halleri çok özleyeceğimi bilerek her anı yakalamaya çalıştığım günler. Güzel geçen tatilin mutluluğu , yakında yine ayrılacak olmanın hüznü(kaygısı) , okullar düzenler derken yoğun ama keyifli günler geçiyor. Çocuklarımla özleşmenin tadını çıkarıyorum, tatil ve boş zamanlarımızın daha kıymetini bilir olduk.
Dün ilk defa kahvaltı sonrası tv izlerken Kemal'i arkadaşı balkon altından sokağa çağırdı .Kemal'in onunla konuşması, tv den vazgeçip sokağı tercih etmesi, bize ben gidiyorum demesi... Çok şaşırdık ve duygulandık. Mehmet'le dışarıdan çok şapşal görünüyorduk belki ama öyle işte...
Eylül'ün beni özlemesinin çok keyifli dönüşleri oluyor. Mesela annecim diye konuşmaya başladı benimle. Bana sevgisini göstermesine pek alışkın değilim, sonsuz mutlu oluyorum. Onun yarım yamalak konuşmasının her anının çekip saklamak geliyor içimden. Bu anları saklamaya uğraşsam da aslında o anın bana yaşattığı haz esas saklamak istediğim...

Bu aralar çıkardığımız bazı dersler şöyle oldu;

  • Artık çocuklar bizsiz kalabiliyor coşkusunu abartmışız bu ara, etrafımıza fazla yaslanmışız. O an mutlu olsak ta uzun vadede ilişkilerimize zarar verdiğini anladık. Bu konuda kendimize çeki düzen vermeye karar verdik . Olumlu sonuçlarını da hemen fark ettik fakattttt Mehmet gidince uygulaması beni çok zorlayacak farkındayım...
  • Çocuğun benlik duygusunu geliştirme ile sınırlarını bildirme arasındaki fark çok ince, bunu ayarlayabilmek çok zor olabiliyor.
  • Talep etmeden her şeyin sunulması mutluluk değil bıkkınlık ve tatminsizlik getiriyor. 
Kısaca Mehmet'le ilişkimizin son 5 yıllık ebeveynlik ayağını idare ederken fena değiliz sanki. Biz olduğumuzu unutmadan(özellikle ben) ,bizi yok etmeden ebeveynliği devam ettirebilmek zor zanaat. Bu koşuşturma da kendini yok etmemekte önemli. Anneyim ve eşim, peki ne kadar 'Ben'im? Günün ardında elde ne kaldığı önemli.
Yoga diyorum, tasavvuf diyorum,mutluluk içimizde diyorum:))(okumalarıma gönderme...)

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lastikli Çarşaf Yapımı

İstanbul Gezmeleri-Eminönü

Kinky Curly - Zenci Kıvırcığı Saçlar