Ailevi Travmalar - 2

Daha önce bu başlığın altını dolduramadım, tekrar dönmek istedim. Çünkü olayın içinden geçerken ki manzara ile uzaklaşınca görülen aynı değil. Biraz daha aklı selim yazmak için zamanı gelmeli.

Öncelikle birkaç ay önce yaşadığım olaylar ekseninde çözümleme yapmak istiyorum. Olayın özü benim yardıma ihtiyaç duymam, fakat ailemden yeterli desteği alamadığım(sandığım)  için yaşadığım durum. Olaylara bu açıdan baktığımda bir çok kıyaslama da beraberinde geliyor. Zaten hep böyleler, kardeşlerime değil bana böyleler vs... drama üstüne drama, aslında biraz uzaklaşıp kafayı toplayınca fark ediyorum ki hayatım drama değil aile filmi olur ancak.

Şimdi daha sağlıklı analiz ettiğimde vardığım sonuçlar,
1.Ben ailemden oldukça fazla yardım alıyorum,alamadığım zamanlar söylenmek nankörlük oluyor
2.Onlar hep böyleydi, onların dibinde yaşamayı seçerek ilişkimizi sıkı fıkı yapan benim. Oysa bunun bana uygun olmadığına daha 18 yaşında karar vermiş ve uzaklaşmıştım.(üni. ve sonraki yıllar)
3.Evet kardeşlerime böyle değiller çünkü kardeşlerimin de benim gibi değil. İlişkiyi belirleyen iki tarafın da tavrı neticede.
Yani bu sürecin asıl sorumlusu bendim.

Peki niye böyle ? Niye aile onca sevgiye onca fedakarlığa rağmen bir sürü de travmadır? Bu konuda ciltlerce yazılmış ,ömürlerce araştırılmış yine de kesin bir cevabı yok.
Benim kendimce bulduğum cevaplarım var sadece .Çünkü insan stresini en kolay boşaltabileceği yeri seçiyor öncelikle, çünkü ailen seni her zaman affetmeye hazır çünkü onlar nasılsa terketmez. Nasıl ki çocuklarıma iyi olduğuna inandığım şeyi onlar istemese de dayatıyorum, bunların bünyedeki birimkimlerini yıllar sonra görüyor olabiliriz.
Geçenlerde bir arkadaşıma törpülemek istediğim yönlerimden bahsediyordum ki bence çok doğru bir tespitte bulundu, bunları yaşıyorsan kontrolcüsündür dedi. Evet ne yazık ki öyleydim. En çok kontrol sağlamaya çalıştıklarım da yakın çevrem olduğu için ilişkilerimi geriyorum boş yere. Bir tespitim daha var, annemi eleştirdiğim tüm yönler birebir bende mevcut. Kardeşim ise anneme zerrece benzemese de nadiren eleştirir.

Demek ki neymiş , mutluluk huzur bunlar hep içimizdeymiş. Amatör psikoloğunuz iyi günler diler....

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Lastikli Çarşaf Yapımı

İstanbul Gezmeleri-Eminönü

Kinky Curly - Zenci Kıvırcığı Saçlar