Denizcilik Zor İş
Bu aralar bunu sorguluyorum yine, çünkü yine bir kontratın sonlarındayız...Niye insan eşini bulmuşsa bile isteye senenin yarısını niye ayrı geçirir? Bu mesleğin zorlukları getirilerini karşılıyor mu? Yalnız ebeveynlik beni benden alıyor mu? Harcanıyor muyum ben, çok mu fazla erteliyorum ben, yazık bana...
Bu yazısı tamamen kendi açımdan yazıyorum, bu birlikte seçtiğimiz bir hayat tarzı o da zoru başarıyor vs. vs değil benim açımdan sadece kendime acıma yazısı....
Öncelikle hayatımda sürekli dur bi gelsin dur bi gitsinler arasında geçiyor, bir rutin oluşturamıyorum. Birbirine zıt iki düzen arasında sürekli gidip gelmek yoruyor beni. Şöyle bir durum;
Durum 1 o burada:Tatildeysek herşey mükemmel(yılın 2 ayı) Diğer zamanlar(ben çalışıyor çocuklar okula gidiyor durumu) Mehmet'te genel bir mutsuzluk bende genel bir yorgunluk hakim. Çünkü ben hem okul hem ev hem o arasında herşeyi tam tekmil yapmaya çalışırken, nedense o yaptığı herşeyde benim görevimi yapmışcasına adını koyamadığım bir tavır takınıyor. Ben okula gidince onu terketmişim gibi bir hisle doluyor(kendisi de itiraf etti sen okuldayken çok mutsuz oluyorum diye) Ben okuldan gelince hemen çocukları bana satıp tv karşısına geçme, ya da sen geldin ben kendime bir plan yapayım durumu. Okuldan geldim ve evde diye her şeyi ondan bekliyor değilim de yorgun geldim ya bi sarılma, özledim seni bi kahve vs. gibi birşey bekliyorum sanırım. Ama karşılaştığım tavır bütün gün çocuklarla çok yoruldum, benden bu kadar durumu. Ona göre Eylül okula başlayınca bu durum bitecek, ben katılmıyorum, bakalım göreceğiz...
Durum 2 o gemide:Overdoze ebeveynlik, kendi yalnızlığına üzülememe çocukların özlemlerini süspanse etme , yapılacakları o gelinceye sürekli biriktirme. Sürekli aile büyüklerinden yardım alma, afakanlar basma.
Şimdi durup düşünüyorum 2 ay sefa (maddi rahatlık ta var) için 6 ay cefa değer mi? Onun yerine 12 ay rutin hayat daha iyi değil mi?Hayat ertelemeler için kısa değil mi?Gelip giden o iken kıymetli olan o , bense harcanan yüz göz olunan taraf oluyorum ebeveynlik kısmında bu da bana dokunuyor. Onun yaşadığı orada apayrı bir stres gerek var mı bu zorluklara, daha kolay bir seçenek yok mu gerçekten?
Evet şuan cevabım belli bunun üzerine o gelince tekrar düşünmek istiyorum.
Bu yazısı tamamen kendi açımdan yazıyorum, bu birlikte seçtiğimiz bir hayat tarzı o da zoru başarıyor vs. vs değil benim açımdan sadece kendime acıma yazısı....
Öncelikle hayatımda sürekli dur bi gelsin dur bi gitsinler arasında geçiyor, bir rutin oluşturamıyorum. Birbirine zıt iki düzen arasında sürekli gidip gelmek yoruyor beni. Şöyle bir durum;
Durum 1 o burada:Tatildeysek herşey mükemmel(yılın 2 ayı) Diğer zamanlar(ben çalışıyor çocuklar okula gidiyor durumu) Mehmet'te genel bir mutsuzluk bende genel bir yorgunluk hakim. Çünkü ben hem okul hem ev hem o arasında herşeyi tam tekmil yapmaya çalışırken, nedense o yaptığı herşeyde benim görevimi yapmışcasına adını koyamadığım bir tavır takınıyor. Ben okula gidince onu terketmişim gibi bir hisle doluyor(kendisi de itiraf etti sen okuldayken çok mutsuz oluyorum diye) Ben okuldan gelince hemen çocukları bana satıp tv karşısına geçme, ya da sen geldin ben kendime bir plan yapayım durumu. Okuldan geldim ve evde diye her şeyi ondan bekliyor değilim de yorgun geldim ya bi sarılma, özledim seni bi kahve vs. gibi birşey bekliyorum sanırım. Ama karşılaştığım tavır bütün gün çocuklarla çok yoruldum, benden bu kadar durumu. Ona göre Eylül okula başlayınca bu durum bitecek, ben katılmıyorum, bakalım göreceğiz...
Durum 2 o gemide:Overdoze ebeveynlik, kendi yalnızlığına üzülememe çocukların özlemlerini süspanse etme , yapılacakları o gelinceye sürekli biriktirme. Sürekli aile büyüklerinden yardım alma, afakanlar basma.
Şimdi durup düşünüyorum 2 ay sefa (maddi rahatlık ta var) için 6 ay cefa değer mi? Onun yerine 12 ay rutin hayat daha iyi değil mi?Hayat ertelemeler için kısa değil mi?Gelip giden o iken kıymetli olan o , bense harcanan yüz göz olunan taraf oluyorum ebeveynlik kısmında bu da bana dokunuyor. Onun yaşadığı orada apayrı bir stres gerek var mı bu zorluklara, daha kolay bir seçenek yok mu gerçekten?
Evet şuan cevabım belli bunun üzerine o gelince tekrar düşünmek istiyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder