Boşaltım Yolları

Hiç işe yaramasa da insanın sinirliyken ilk yapmak istediği şey bunu birisinden çıkartmak, birisine ödetmek oluyor galiba. Sanki içimizde bir kova ateş , bunu birisinin kafasından boca etmeli ki sönsün. Peki bunu kime yapıyoruz?Sanırım herkesin çevresinde nasılsa affeder, nasılsa kaldığım yerden devam edebilirim denilen bir günah keçisi oluyor. Suçla gitsin, bağır gitsin, boşalt gitsin. Yeter ki benim sinirim geçsin nasılsa sakinleşince alırım gönlünü, onun gönlü ucuz...
Bazılarımız bu günah keçisi rolünü gönüllü kurbanları oluyoruz. Daha kötüsü olmasın, bende rahatla, ben tekmeleyebileceğin yumuşak zeminim, ayağın acımasın yeter ki.
Bir süredir ailem için bu kurbanın ben olduğunu farkettim. Buna niye izin veriyorum, niye en kolay kırılacak benim? İşte bununla yüzleşmeye başlayalı beri gerginim , kırgınım ve kızgınım. Buna ben izin veriyorum, gereken tepkiyi göstermeyen ben. Bana son derece agresifken(bana değil ya güya başka şeye sinirli de ondan öyle ya) aynı dakika bir başkasına konuşurken ses ayarlanıyor, tavır yumuşuyor mesela. Peki bana niye tutmuyorsun öfkeni????Ses perdesi bana göre değil sinirine göre ayarlanıyor? Aynı perdeden ona niye konuşmadın? Gereken zamanda gereken tepkiyi görmeli herkes. Yoksa ilişkilerin sağlıklı olması zor...