Beslenme ve Ramazan

 Şu bana dokunur, bugün ödemim var vs. farkındalıklarım olmadı hiç. Artık var böyle şeyler. Yeni yaşımla belki,belki de çocukları biraz kolaylamanin verdiği boşlukla bedenime ,kendime dönmenin belki de son yılların sağlıklı yaşam trendine uydugumdan daha bir dikkatliyim. kulak kesildim bedenime sikici konusmalar yapmaktan alikoyamiyorum kendimi. su bana dokunuyor soyle beslenmeli vs.. bidi bidi....

Ramazanda 1haftayi geride biraktik. gayet iyi gidiyordum. oruç guc kaybettirmedi bu sefer. iftarlarda abartmayinca yuruyusumu de platesimide aksatmiyordum. Bu aksam oyle degil ama cunku bu aksam manti yedim. Su an değil yürüyüş herhangi bir şeye güç bulamiyorum. Karonhidrat ve kizartma aksam menümde asla olmamalı tecrübeyle sabit. Vucudum şımarık cocuk gibi ne kadar iyisini yaparsam kotuyu o kadar siddetle istemedigini bana belli ediyor.

Sahi noldu bana?niye kotu gıdalara boyle reaksiyon vermeye başladı vucudum. psikolojinin payi da var mi bunda. ben ki hayatimda hic bir zaman kilo problemim olmadı canimin istediklerinden men ettiğimi hatirlamiyorum kendimi. oysa simdi dusunmeden yiyemez oldum. bugun yeterince su ictim mi?saat kac ?meyve kac porsiyon oldu?bu saatte bu yenir mi?bu hafta oac gun spor yaptım?cok sikici bor hayat bu ,ama severek yapıyorum bana iyi geliyor ironik

30-36 arasinda dikkatim asla vucudumda degildi. 2 cocukla onlarin evreninde yasiyordum.37 yaşımda gercek dunyaya döndüğümde fark ettim ki ben eski ben değilim. işte o zamanda beslenme/bakım konuları üzerine dusunmeye ve okumaya başladım.

diyeceğim odur ki bu.tarz bana iyi geliyor ve yapmadan duramıyorum ama bir yanimda huzursuz. ic sesimi kaybediyorum gibi....