Karlı Sabah

 

Enerjim düşük, 15 tatil yeni başladı, yüksek olması gerekir halbuki.  Gerçekler ve hayaller oldukça uzak. O zaman bukowski okumak iyi gelir.

Bir süredir iyi bir düzen tutturmuştum. İşleri hallet , spora git , akşam bi bölüm dizi izler döngüsünde oldukça iyi idare ediyordum. Şuan  hiç birini canım istemiyorum, enerjimi gereksiz yere tükettim, halbuki 2 aylık süreye güzelce bölmüştüm , dengem bozulmasa bu sefer başaracaktım.

Dışarısı bembeyaz, dün çok güzel kar yağdı , manzaram güzel. Bir kuş ötüyor karnı mı aç acaba balkona bir şeyler koymalı. Günümü güzelleştirdi sesi. Karton toplayıcısını görüyorum camdan,  bizim arabalarla çıkmaya korktuğumuz yollarda ilkel motorsikletiyle gidiyor. Olur ve olmazlar kişiye göre değişiyor.

İçeride oyun oynamalarının sesi geliyor, kalkıp kahvaltı hazırlayacağım birazdan.  Gün içinde olmasını beklediğim hiç bir şey yok, günün çabuk bitmesi dışında. Belki yapılacaklardan bir kaç kalem halleder, bi de yüzüme maske sürersem sanki her şey iyiymiş gibi yapabilirim.

Türkan Şoray'ın Sultan karakteri gibi hissediyorum kendimi. Gecekondu da yaşamıyorum belki ama... Çocuklarla tek başıma, hep kızan , hep öfkeli , hep hayır , hep hakem pozları filan. Kendime dışarıdan bakınca komik ve acıklı buluyorum. 

21 Ocakta not etmişim bunları , ikeada çekici beklerken(150 lira vermemek için 1 saat çekici bekledim, saatimi 150 tl ye sattım mantıklı mı?) "Beklemekten nefret ediyorum, sinirleniyorum. Aksilikler ezik yenik hissettiriyor. Özgür hissetmeye bayılıyorum , bağımsız. O zaman tam anlamıyla verebilirim kendimi, bağımlı hissederken itaat ederken olmaz. Ben ben gibi olmalıyım, o zaman sevilmeliyim. Beni değiştirirse ben olmam oyuncak olurum. Dramların insanı değilim ben, melankoli ve dram ayrı şeyler çok karıştırılsa da. Utanç verici talihsiz biri olmak bu yüzden yardım istemeyi sevmiyorum. Eve gidip gece olmasını istiyorum, odamda yalnız olmak. İşte o zaman çıplak kalabilirim."