Bugün

Sisli kasvetli havada bulutlar yine de güzeldi, güneş onları güzelleştiriyordu. Kendini onlara gizlemişti. Sonra güneş çıktı, güçlü olan. Bulutlar gökyüzü hepsi kayboldu, sadece güçlü güneş vardı, ondan hariç hiç bir şey görülmüyordu. Güçlü ama güzel değil.

Yansımalarımız Benliğimizden daha güzel hep. Kendimi değil çocuklarımda ve Mehmet'teki yansımamı seviyorum.

Söz yorucu ve ağır,kelimeler sihirli. Yazmak güzel , konuşmak bayağı

Bugün bir dizi iş var yine, hiç bir şey yapmamayı isterdim oysa. Bunu başaramıyorum, belki öğrenirim zamanla. Kendimi işleri tamamlayarak tamamlamaya çalışıyorum hep , huzurluğun ana sebebi bu. Sebepleri bulmak kolay çözümleri değil. Çözüm diye bir şey belki de yoktur hayatta. Bu matematik değil sonuçta.

Bugünlerde gökyüzü çok güzel, bazı sabahlar pembe , yağlı boyası evimde asılı olsun isterdim. Kendimin daha iyi versiyonunu oynuyormuşum gibi geliyor.

Üvey kardeş romanının sonuna geldim, bayıldım.