Puslu Hava , Kararan Hayatlar

 Mutlu bir 15 tatilin üzerine beklenmeyen , gereksiz bir kar tatili verdiler Ptesi günü. Süpriz tatili pek hoş karşılamadım, herkes okuluna ben yetişkinler dünyama dönmeliydim. Gel gör ki tek süpriz bu değilmiş. Ülkenin güneydoğusu müthiş bir depremle yerle bir olmuş. Durumun farkında değilken ilk refleks ordaki arkadaşlarımızı aradım. Herkes iyi çok şükür, tabi durumun ciddiyeti anlaşılmaya başlandı. Derken saat 1 sularında 2.şiddetli deprem meydana geldi. Durum daha da kötüleşti. Uzun zamandır iyi giden hava tam da bu hafta bozmuşken üst üste 2 şiddetli deprem, çok büyük bir alana yayılmış enkaz, neredeyse dümdüz olmuş 2 şehir , ülkemin tabi ki hazırlıksız, şuursuz afet yönetim durumu yaşanılan en büyük ülke felaketine dönüştürdü. Enkazların başında çaresiz bekleyenler, kurtulanların gidecek yer bulamamaları , yıkılan oteller hastaneler gidilemeyen yollar...Devletten umudu kesmiş,Haluk Leventten,sosyal medya fenomenlerinden yardım bekleyen insanlar...

Ne yapmalı , kafamda hep bu soru ne yapmalı. Maddi yardım işin basit boyutu, Hakkari yıllarımdan biliyorum,bunu yapmak kolay,çoğu fırsatçıların eline geçse de kıyafet ekmek bulunuyor bir şekilde. Esas hasar ailesiz kalan çocuklar. Hayata kötü başlayanlar, hani rap şarkıda diyor ya "beşikten atlar uçuruma varoşların umutları" o umutlar yeşerir mi bunu düşünmeli...