Biraz Dedikodu

Madem tarihe notlar düşüyorum, biraz anlatıp rahatlamanın zamanıdır. İleride bir zaman(umarım geçmiş olur) nelere boşver demeye çalıştığımı unutmak istemiyorum.

Bahsedeceğim konu görgüsüz ve kaba kişiler. Zaten içimin sıkıntısına dayanamadığım bu aralar bir de bunlara tahammülüm oldukça az. Mecburen görüşmek zorunda olduğunuz kişilerde böyleleri varsa hatta çok yakında...Ne yapayım bende burada anlatıp rahatlarım en zararsızından.

Benim için görgüsüzlük nedir? Bulunduğun duruma göre hareket edememe durumu. Edep erkan bilmemek , bilmediğinin de farkında olmadan dan dun davranmak. Açık büfede yemeklerin yenilendiğini bilmeden aman bitmesin diye koştur koştur tabak doldurma mesela...Restoranda yol yordam bilmemek. Davet edildiğin yere eli boş gitmek, sofra adabını bilmemek, başkasının evinde kendi evin gibi(ne kadar öyle söylense de) davranmak. İşte bunlara şahit olmaktan hiç hoşnut değilim ama kaçamıyorum da.

Kabalık nedir? Nazik olamamak. Mesela sen yabancı değilsin deyip söylenmemesi gerekenleri söyleyenler, sormaması gerekenleri soranlar, dürüstlük sanıp yüzüne abuk sabuk konuşanlar(yanlış anlama diyede ilave eder mutlaka). Evde kalmış kullanılmayan bir şeyi bana hediye diye yutturmaya çalışır bir de kusura bakma sana layık değil ama filan der. Parasına kıyamaz , sana ne verilecekse en azından en dandiğinden verir, ama kendine aldıklarıyla hava satar cömertlik taslar. Bu insanlar bu davranışları yutturduğunu mu sanıyor, sanmam. Ama kabalık alışkanlık olmuş başka türlüsünü bilmiyor, yada anlık tatmini herşeyden önemli. O an söyledi rahatladı, ya da parası cebinde kaldı rahatladı gibi.

Hani yaşam koçları filan sürekli diyor ya kendinizi sevin, kendinizi şımartın, değer verin vs. Lütfen herkes kendini sevmesin. Böyle biriysen sevme kendini, zaten yeterince şımartmış sın da.En iyisi kendine gel ,biraz çeki düzen ver. Herkes kendini olduğu gibi sevecek ise nerede kaldı kişisel gelişim, değiştiğimiz ölçüde insanız filanlar.
Böyle insanlardan yada bazı insanların böyle anlarından kaçamadığım zamanlar var(çevremizi hep biz seçemiyoruz ki). Ne yapsam bilemiyorum, görmezden mi gelsem, hoş karşılamadığımı belli mi etsem. Hani bir hayvan ölüsü gibi, size zarar vermeyeceğini bilseniz de yakınında olmak , bakmak istemezsiniz. Öyle bir durum benimki

Ama bu tip şeylerin dedikodusunu bile yapmak beni utandırdığı için olsa gerek buraya yazayım rahatlayayım istedim.