Bugünlerde...
10 buçuk'tan önce uyku seansları bol ağlamalı,sinir stres ile geçiyor. Çoçukların 9 da yatağa gitme olayından vazgeçiyorum.Kemal öğlen uyumazsa 9 da yatıyor,sorunsuz. Diğer türlü 2 saat yatakta dönüp uyuyamıyor. O yatmadan Eylül'ü yatırmak ayrı bir hadise.2sinide 11 de yatırmak en temizi.
Eylül'ün meyva ile arası iyi Kemal ise seçili mevyaları hapur hupur, bazılarının zorlamayla bi miktar bazılarınıysa hiç yemiyor.Ama bu konuda ısrarcıyım tuvalet sorunu anca böyle hallediliyor.
Kemal bu günler hergün tuvalete gidiyor, hala hepsini bitirmese de 4 yaş'a doğru tünelin ucundaki ışık görünmeye başladı sanırım.
Fakat bu sefer de her gece yanımıza gelmeye başladı. Aramıza alırsam neyse ama yanıma kedi gibi kıvrılıyor ve uyandığımda heryerim tutulmuş oluyor. Ayrıca Eylül uyanıp abisi göremeyince kardeş kardeş diye bağırıp uyanıyor,abisini görünce uyamaya devam edebiliyor bazen.
Sabahları güneşin geç doğmasıyla 8bucuk a kadar uyumaya başladılar,bu da iyi birşey.Zaten Eylül'ün gece kalkmaları 1'e indi. Bende oldukça dinlenmiş oluyorum böylece. Uzun zamandır hasret kaldığım birşeydi.
Kemal babasının cezalarını kabul ediyor ve yola geliyor, benim verdiğim cezalarda ise sonuna kadar direnip yine de istediğimi yapmıyor. Bu benim kararlı olamamamdan sebep biliyorum.
Mehmet'in martta gideceği fikri şimdiden içimi karartıyor, bakıcı konusunda ise hala kararsız ve karamsarım.
09.12-13.12 arası körfez termal de tatildeydik. Canım Ege'm hava öyle güzeldi ki ,yüzmek, sauna sonrası güzel havada yürüyüş çok iyi geldi fakat çoçukları da kendimi de iyi korumadım, rahat davrandım. Sonuç sonraki 1 hafta 3.ümüzde feci hastaydık. Çocuklara antibiyotik kullanmak zorunda kaldım ve geçti, Ben kullanmadığım için halen hastayım. Bugün başlıycam
Bu da burada tarihe not olarak düşülsün.
Yorumlar
Yorum Gönder