Bir Bayram Sabahı...

Ramazan sonrası zayıflık mı çökmüşlük mü bilemediğim hal...

       Yazmassam unuturum diye başladığım bu blogu ihmal edince üzülüyorum. Aslında iki yıldır günlük vari bir ajanda tutmaktayım. Buraları ihmal etmemin ana neden bu aslında.

        Bayram geçti, tatilinde son 2 günü. Yalnız çocuklu tatil dönemleri en tatil olmayan dönem benim için. Her günün sabahı nasıl geçirsek bu günü telaşı, çoğu arkadaş ve eşrafımın burada olmaması, gündüz sıcaklarında parka gidilememesi derken son 2 ye gelmenin haklı gururu ile kendimi tebrik etmekteyim. Bu günlere kolay gelmedik. Yarın da planımız hazır, pazar günü de düğün telaşı derken oldu da bitti bu iş. 

         Mehmet'in kontratıda son 15 günü. Bende mutluluk ve sabırsızlık tavan fakat yine bir garip hallerdeyim. Çocuklu yalnız hayatıma çok alışmışlık ile onları içime sokasım var. Aslında onlarla yalnız olmaktan en gına geldiği dönemde olmam gerekir. Ama öyle olmuyor bende. Önce alışma(ilk ay en zoru), sonra eğlenceli(2.ay) sonrası yapışık nizam(3.ay).Son ay artık ailemin de yardımını istemez oluyorum.Alalım çocukları, bizde kalsınlar vs. gibi şeylerş onlar da ben de istemiyoruz. Halbuki Mehmet varken ananede güle oynaya kalıyorlar. Bu da böyle bir durum işte. Alıştık artık ne diyeyim.

       Kemal çok iyi bu ara(tahtaya vur) Bu kontrat bana büyüdüğünü hissettirdi. Babasını çok özledi ve sık sık söylüyor. Bu da çok hoşuma gidiyor. Sanki önceden içine atıyordu bu yüzden hırçınlık yapıyordu. Anne sen yokken çakallıklar yapıyoruz biz diyor:)

      Eylül de ise tam tersi bir durum var. O uslu, söz dinleyen kızım gitti, her şeye mızmızlanan ve direnen biri geldi. Aşırı ilgiden mi şımardı yoksa dönemsel mi bilemiyorum. Sabırlı olmaya çalışıyorum fakat bu konuda iyi değilim.B12 desteği almayı düşünüyorum sabrı artırıyormuş öyle diyorlar:)

      Birden fazla çocuğun olunca arada ki vicdan muhasebesi hiç bitmiyor. Ona mı fazla oldu buna mı ,adil miyim,haksızlık yapıyor muyum gibi...2'den fazla çocuğun olduğunda bu durumu düşünemiyorum.

      Didik Didik Freud diye bir podcast var. 3 yıl önce kaydedilmiş.Hastasıyız:) Bitecek diye idareli idareli dinliyorum o derece. Psikoloji merakımı yüksek lisans ile taçlandırmak istiyorum. Ama çok iyi olsun , maksat diploma değil ufuk açmak. Bu fikir hemen olmaz ama geleceğe dair kendimle ilgili somut bir planım olması nasıl mutlu ediyor anlatamam.

     Bu dönem kendime sardım , cilt bakımı saç bakımı ,spor vs... Kremler serumlar yağlar gırla gidiyor. Bir motiveyim ki sorma. Alışverişe sarmadığım her uğraş iyidir kanımca. Beni en dinlendirmeyen uğraşım o zira...

     Bir de kitaplarım. Sorumluluklarımı erteletiyor bana o derece. Asosyalleştiriyor mesela arkadaşlarla sohbet yerine kitabı tercih ediyorum mesela. Alamıyorum kendimi kitaplarımdan. Her şeyin fazlası zarar mı bilemedim. 

     Şimdilik bu kadar olsun, hani bir arkadaşınla uzun zaman görüşmesin de görüşünce de lafın bitmez. Aynı o durum...