İç Acıtan Durumlar

Gecenin 2 si yavru kuşlarım uyuyorlar, onlarla olmak sarılmak müthiş...Mehmet gideli 13 gün olmuş, kuşkusuz bana çok daha hızlı geçiyor günler. Halbuki kuşlarım olmadan önce çok daha zordu her şey. Sorumluluklarım azdı belki ama yalnızlık çok daha ağırdı. Ben yorgun ve mutlulardanım.
Ama Mehmet! Benim için kolaylaşırken onun için zorlaşıyor biliyorum.
Yeterli sağlıklı olalım gerisi saman alevi gibi geçiyor. Sağlıklı olalım önemli , en önemli nokta. Bu aralar(belki bu yaşlar demeliyim) sağlık endişeleri çok geliyor aklıma. Hemen uzaklaştırmak istiyorum aklımdan, şimdi de öyle...
Geçen gün biz mutfak masasında hamur oynarken Mehmet 'le görüntülü konuşuyoruz. Suratından, gözlerinden öyle içime dokunuyor ki hali. Çok özlemiş belli, ne işim var burada , yanınızda olmak istiyorum ben diyor her haliyle. Bırak gel kocacım da diyemiyorum ki, gir işte bir işe , biz de herkes gibi geçinip gidelim , monotonlaşalım sıkılalım sıkışalım ama güvenli sularda olalım. İlla ki bu kadar tutkulu, bu kadar romantik mi olmalı. Diyemiyorum ama denir mi? Üflesem kırılacak sırça köşkte o şimdi.
İnsan ne istediğine çok dikkat etmeli, istediklerimi yaşıyorum ,mutluyum ama bazen bedeli taşıyamayacağım kadar ağır olursa diye çok korkuyorum. Sanki ben istedim ve tüm oyuncuların rolleri değişti. Evren, hayat , dünya adı neyse ne garip bir düzen. Çok basit çok anlaşılmaz...
İyi ki dualarım var, iyi ki inancım var. Sığındığım en sağlam liman...