Aklım Uzaklarda...

Hava soğuk , ev oturmayı içime sindirebildiğim bir hava. Uludağ bembeyaz , kayak sezonu açıldı bakalım bu sene bize nasip olacak mı? Sevgilim Hatay'da onu çok özledim. Alışmak genelde 1 ay , tecrübeyle sabit. Şu an özlemin acılı tarafındayım. Bir de kendime ettiğim eziyetler, daha ne...Keyfim yoksa beğendiğim yazarları bile okumaya izin vermiyorum kendime, illa ki okuma listeme mecbur tutuyorum kendimi. Dedem 40 türlü deli varmış derdi, aklıma bu söz geliyor hep.

Dün gece hep sıkıntılı rüyalar gördüm, ruh halimden olsa gerek. Önce Eylül'ü yitirdiğimi gördüm, korkunç üzüntü, ağlamalar ve iç sıkıntısıyla 5 buçukta uyandım. Baktım ki uyku yok (Kemal'de gece yanıma gelmişti içime bir korku geldi anne diye) onu uyandırmaya korkarak kitabımı okudum, 7 civarı tekrar dalmışım. Bu seferde dedemi gördüm. Onun gözünde bir sıkıntı vardı çare bulmaya çalışıyordum. Neredeyse 9'a kadar uyumuşuz oğlumla, bizim için rekor. Sabaha karşı ev soğuyor, çocukların burnu o yuzden tıkanıyor sanırım, kalın pijamalara geçmek lazım. Ben de bu aralar üşüyorum , elektrikli battaniyem gitti. Dün Eylül'ün dr'ye gitme ısrarına dayanamadım. Neyse ki hafif nezle dışında bir şeyi yok. Doktora muayene olmayı seviyormuş, dr onu muayene edince kendini iyi hissediyormuş. Beni gereksiz korkuttuğunun farkında değil, kafasına koyduğunu yapan biri Eylül, beni biraz ürkütüyor.

Çocuklarımın hızlıca büyümelerinin hüznünü yaşıyorum bu ara, aptalca evet. Onlara bakıp zamanın geri döndürülemezliğinin farkına varıyorum. Kişiliklerini keşfetmek,dönüştüklerini görmek hoşuma gidiyor, ama tamamen bana ait oldukları eski zamanları da özlüyorum.

Gündem enflasyon ile gergin, iyi haber yok gibi. Kendi kabuğuma çekilmek. , dünyadan uzak kalmak istiyorum. Farklı şeylerden konuşmak, samimi insanlarla tanışmak istiyorum. İyi ki kitaplar, bloglar ve podcastler var. Üzerine düşünülmüş ama kurgulanmamış her şeyi daha çok seviyorum ben.