Mehmet gitti beri ptesi günleri çocuklara yetişemiyorum, nöbet sınıfından ancak 6'da alıyorum onları. Özel sektör için normal bir durum bizim için sıkıcı. Eylül memnun, Kemal homurdanıyor. 3 kişi kalıyorlarmış sınıfta. Onun evde tv izleme saatleri bu, en çok canı buna sıkılıyor. Halbuki eve geldiğinde izliyor yine de ama gecikmeye bile tahammülü yok. Tutkulu bir çocuk Kemal, Mehmet'ten almış bunu. Keskin bir özellik bu , zorlayıcı olabilir. Ben de sevmiyorum aslında sabahın 8'inde ayrıldıkları eve 6 bucukta girebiliyor olmalarını ama şuan en iyi çözüm bu.
Arabada aralarındaki konuşma
Kemal:Eylül kemerini tak ölmek mi istiyorsun?
Eylül:Evet ölmek istiyorum hayalet olurum sizi korkuturum,ne güzel
Kemal: Ölünce hayalet olunmuyor , sadece yukarıdan dünyayı görebiliyorsun çok sıkıcı
Eylül: Hayalet olurum ben duvarlardan geçerim
Kemal: Hem hiç bir arkadaşın ölmedi ki çok sıkılırsın, bir tek dedem var orda
Erken yaşta tanıştıkları ölümü kafalarında böyle bir yere yerleştirmişler. Gülerek dinledim...
Yorumlar
Yorum Gönder