benim haller

Bugün Mehmet'i bir kez daha yolcu ettim. Bu kaçıncı sayamıyorum. Öncekilerden daha kolay değil ama bir farkı var. Artık onun gidişine yükselen isyan duyum yok, onun yerine daha sakin, hüzünlü bir kabullenme var. Önceleri niye herkes için sıradan olan benim için lüks sanki, beni bu noktaya ne getirdi, niye çıkamıyorum bu döngüden.... gibi sorular kafamda döner dururdu. Bu da öfke , isyan karışımı bir hisle doldururdu beni. Şimdi olacakları kabullenmiş, herkesin sıradanlığından farklı olmanın hafif böbürlenmesi içinde hüznümü kabul ediyorum. Bu benim yolum... Şuan onunla doluyum, sözlerim daha sonra çok romantik görünecek gözüme biliyorum, ama şu an başka türlüsü mümkün mü? Fırtınalı ve tutkuluydu bu dönem. Bu ne onun ne benim, bizim gerçeğimiz. İlişkimizin bu zamana kadar olan kısmı hep böyleydi, artık sonrasının da böyle olacağını kabul ediyor, kendimize has coğrafyamızı seviyorum. İnsan bir kişiyle uzun yıllar birlikteyse ilişkisini böyle canlı tutuyordur belki de kim bilir. Ayn

Hayatımın belli dönemlerinde arkadaş grubunda(genellikle okul gibi kalabalık gruplar) bazı tuzsuz,asosyal tipler vardı.Sosyal aktivitelere katılmaz, popüler değildir umurunda da değildir(sanırdım) Ama şimdilerde what's up gruplarında her konuda fikir belirtenler,en kafa ütüleyenler  bu arkadaşlar. Ya bu kadar konuşacak şeyin vardı da niye bekledin dostum...(giyim yürümeyi para konuşmayı öğretir demişler) Bazen hayalimdeki kayın valide nasıl biri diye düşünüyorum. Manyak gibi ciddi ciddi hayal kuruyorum. Gerçi arkadaş buluşmalarında anladığım bir şey daha var ki bir kadının diğer kadından memnun olması zor iş. Neyse işte ben hayalimde birisini kuruyorum, sonra diyorum ki belki de o kadın bu adamı yetiştirmezdi vs... Her durumda kendimi teselli edebilmemin en güzel örneği... İnsan yaşı ilerledikçe kiminle olur u değilde kiminle olmazı çok net kafasında belirliyor. Halbuki uçuş uçuş yıllarda daha çok istediklerine odaklanıyor insan. Yaş ilerledikçe ilişki oldurmak çok zorlaşıyor..