benim haller

Bana dışarıdan bakan birisi şöyle der sanırım; o başarır... Ben içime baktığımda ise şöyle derim evet her durumda başarırım ama her durumda ( hatta çoğu durumda) mutlu olamam. Aslında hayatta gelmek istediğim nokta hep başarmak değil mutlu, huzurlu biraz daha neşeli olmak. Her durumda başarma baskısı benim biraz gergin ve kibirli yapıyor sanırım. Onca okumalar, gitmeler gelmelerden sonra ulaşmak istediğim nokta tam da bu huzur ve neşe... Huzurun yolu kendini ve böylece etrafı kabul. Neşenin yolu ise baskı, kibir kısaca imajdan vazgeçmek bence. Yeterince ömrüm varsa zamanla olacak bence(yine başarma modu:)) Başarmayı çok önemsiyorum evet ama bunun benim için her zaman iyi olmadığının da farkındayım. Yine de nasıl her zaman başarıyorum?  Bunun 1.nedeni kendimi iyi tanıyorum bence, üstesinden gelebileceğim görevleri alıyorum.  2.neden şans kader kısmet adını her ne dersem benimle. Buna güvenim yıllar içinde oturduğu için iç sesime kulak verebiliyorum. İçinden çıkamadığım duruml

İlk tatil evimiz Babakale/Çanakkale 'de airbnbden kiraladığımız yerdi. Babakale'yi daha önce bilmediğimiz halde hem Ege'nin o kısmını sevdiğimiz, hem de evin fotoğraflarına vurulduğumuz için-acaba sıkılır mıyız kaygısıyla- 15 gün kiraladık. Tahminimin çok ötesinde beni çok mutlu eden bir tatildi. Manzara, deniz , deniz ürünleri, küçük balıkçı köyü her şeyiyle içimde yerine aldı. Deniz köyün içinde çok güzeldi fakat taşlıktı bu nedenle çocukların seveceği kum sahil için Akliman'a gittik. Orası da çok güzel ve temizdi ama rüzgarlı ve dalgalıydı. Çocuklar eğlendi, oysa benim tercihim köyün içi olurdu kesinlikle. Sanırım orası için mevsim Ağustos'un ilk 15 günü. Bazı günler Sivrice'ye gittik denize, orasını da çok sevdik. Eylül'ü kedi tırmalayınca devlet hastanesi bulmak için 1 saat gitmek zorunda kaldık. Sakin bir ege kasabasında yaşamak nasıl bir durum biraz anladık sanırım(belki bir gün taşınırız dediğimiz Ege kasabası böyle olmamalıymış) Eyvah g