benim haller

  Yazımı öyle güzel bir manzaraya karşı yazıyorum ki ,fotoğraf gerçeğin yakını bile değil. Sabah yüzümü denizde yıkadım (bu yıl ilk) , sonra kuzulara aparatif bişiler hazırlayıp köye yürüyüşe çıktım. Sessiz sakin ufak bir sahil kasabası. Bizimkilerden farkı her yerde güzel taş  evler var , ama çirkin tatil sitelerinden yok. Dönüşü caddeden yaptım, bir pastaneye uğrayıp frappe ve börek aldım. Yerel bir marketten de peynir,sebze vs. Daha çok yerli halk var burada sanırım, pek yabancı plaka yok kamp dışında. Kampımız içinde her şeyi barındıran ufak bir komün gibi, pek dışarı çıkan yok. Sonra mis kahvaltı,akşam yemeği hazırlığı ve nihayet kahve,yazı. 8 ağustos'ta geldik Yunanistan'a, şu an 2. durak Sikia'dayız. 

  2 gündür misafirlikteydik. Özlediğimiz arkadaş buluşmaları, tabi geceler geç bitti.  Bir gün Kumla bir gün Mudanya. Yine de bir olmamışlık hissi içimi kemiriyor, niye? kim bilir? Öylesine işte... Dışarıda kum fırtınası, teksas vari sıkıcı bir hava. Balkonu yıkadım, balkon mobilyalarının tozunu aldım. Akşam yemeğini yaptım, mutfağı topladım. Şimdi buz gibi ev yapımı soğuk çayımı aldım, bilgisayarın başına oturdum. Bir kaç gün art arda dışarıda olduktan sonra eve sığınmak iyi geliyor. Bir sürü güzel ihtimalin mutluluğu, ailecek olmanın keyfi. İçimde ki ağır gerçeklerin sözlere döküldüğünde önemsiz şeylere dönüştüğünü her seferinde şaşırarak fark ediyorum. Edebiyat onları içlerinden oldukları gibi çıkartabilenlerin sanatı, hatta kimi zaman daha da güçlü biçimlerde...Bu yüzden iyi bir kitaba denk gelmek tıkanıklığın açılması gibi müthiş bir rahatlama. Evin konforu yetti, yolda olmayı daha da fazla yıldızların altında olmayı özledim. Bu gece yola çıkmayı planlıyoruz. Tanıdık kaygılar...

     Dün gece mutlu, dingin rüyalarımdan birini gördüm. Genel konu değişmez zati, konsept değişir genelde. Evim çok güzel, mükemmel bir konumdadır. Hava bahardır, içim şefu usta kadar dingin. Çocukların okulları ile ilgili ikircikliyim ama her yol paris rahatlığı da var. Hadi oxford mu cambridge mi gibi bir seçim. Mehmet'i kıskanıyorum ama bana ait olduğunu da biliyorum (en tatlısı) Böyle dingin bir rüya böyle fırtınalı bir gecede nereden çıktı dersek yine eşşeğimi buldum , Mevlam yine beni mutlu etmek için zaten elimde olan şeyleri bir kaybetsem neler oluru bana hatırlattı. Durgun dediğimiz havaya fırtına sonrası dingin deriz. Çünkü dinginlik için fırtına gerekir.      1 Ağustos gecesi 12 civarı yola çıkmayı planlıyorduk. İstikamet komşu, çok kişiyle paylaştım , çok iç geçirmeye bizzati tanık oldum. Karavan her yönüyle hazırdı, yeşil sigorta, kamp rezervasyonu her şey ama her şey tamamdı ama içimde bir kaygı, anlamsız hisler vardı. Ama ben her yeni macera öncesi bu hislere alışkın